رنگین کمان ادب

 

هر ساله در بیستم مهرماه ، شیفتگان شعر و ادب در بزرگداشت مردی چون حافظ، شاعر بلند آوازه ی ایران و جهان، در شیراز گردهم می‌آیند تا سالروزش را گرامی بدارند. این اقدام فرهنگی وظیفه‌ی دولت مردان است که با فراهم کردن مقدمات لازم و شناساندن این بزرگان به جهانیان این کمبود را از پیکر فرهنگ و هنر کشورمان بزدایند و با توجهی خاص این خلأ را پر کنند.

 من نیز به پاس این روز و آفرینش‌های ستودنی شاعر بزرگ‌ مان حافظ شیرازی «رحمه الله علیه» با آوردن غزلی زیبا از این شاعر نامدار این روز را ارج نهاده وبه دوستداران علم وادب تبریک می گویم.

مختصری از زندگينامه ی حافظ :

شمس الدين محمد ملقب به" لسان الغيب "غزلسرای بزرگ و نامی ايران در قرن 8 مي زيست. تاريخ دقيق ولادت وی مشخص نيست، شايد حدود سال 727 . گويند پدرش بهاالدين بازرگانی اصفهانی بوده كه در كازرون با زنی از آن محل ازدواج كرده و خيلی زود در ايام كودكی شمس الدين محمد از دنيا رفت. پس از آن حافظ با مادرش زندگی سختی را در پيش گرفت و برای كسب نان به كارهای سخت و توان فرسا پرداخت و به سختی به تحصيل علوم پرداخت و در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود حضور يافت.و چون در ايام جوانی حافظ قرآن بود حافظ تلخص كرد.

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ       قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

وفات وی در شصت و چند سالگی در سال 792 يا 791 اتفاق افتادو پس از وفاتش شخصی به نام "محمد گلندام" اشعار وی را جمع آوری كرد. حافظ علاوه بر غزلهايش رباعی ،ساقی نامه و مثنوی نيز دارد ولی شهرتش به خاطر غزل های پرارزش اوست .